Για να θυμηθούμε παιδί μου:
Σύμφωνα με καταγγελίες, για τις οποίες διατάχθηκε δικαστική έρευνα (που κατέληξε στο αρχείο), δόθηκαν μίζες ύψους 15 εκ ευρώ για να προτιμηθούν τα λεωφορεία της ΜΑΝ σε προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού από τον ΗΛΠΑΠ, το 2001.
Ο λόγος για την προμήθεια 140 νέων τρόλεϊ (90 κανονικών και 50 αρθρωτών) ενόψει των Ολυμπιακών του 2004, κόστους 85,9 εκ ευρώ – αχ, αυτοί οι Ολυμπιακοί, τι ωραίο όχημα διαφθοράς που έγιναν!
Στον διαγωνισμό μετείχαν 4 εταιρίες και τελικά μειοδότησε η ΕΛΒΟ, η οποία συνεργαζόταν με την Νεοπλάν, θυγατρική της ΜΑΝ με περίπου 90 εκ ευρώ.
Η επιτροπή τεχνοκρατών που είχε δημιουργηθεί στον ΗΛΠΑΠ εισηγήθηκε να απορριφθεί η προσφορά της κοινοπραξίας ΕΛΒΟ-Νεοπλάν, καθώς έλειπαν από τον φάκελο ο τιμοκατάλογος για τα ανταλλακτικά και η δεσμευτική δήλωση του διαγωνιζόμενου ότι ανελάμβανε την προμήθειά τους για είκοσι χρόνια.
Παρά την αρνητική εισήγηση η Διακομματική Επιτροπή (με τη Ν.Δ. να απέχει) έκρινε ότι η παραβίαση του άρθρου 2 της διακήρυξης δεν ήταν ουσιώδης και ανέδειξε την κοινοπραξία νικήτρια. Η συμφωνία υπεγράφη στις 23 Δεκεμβρίου 2002.
Στις αρχές του 2003 ο ανταγωνιστής προσέφυγε στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ και με ανώνυμη καταγγελία ζήτησε να διερευνηθεί ο διαγωνισμός για έλλειψη διαφάνειας.
Τον Ιούνιο 2004, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρξε κοινοτική παρέμβαση στο υπουργείο Εξωτερικών με την οποία γινόταν λόγος για παραβίαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης.
Ετέθη μάλιστα και θέμα επιστροφής των κοινοτικών πόρων. Αλλά λόγω των Ολυμπιακών η υπόθεση στις πήγε στις (ελληνικές) Καλένδες και ο ΗΛΠΑΠ παρέλαβε μια χαρά τα οχήματα.
Αργότερα, ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς παρενέβη και πάλι με έκθεση 76 σελίδων, αλλά το θέμα αντιμετωπίστηκε με μια απλή εγκύκλιο η οποία… συνιστούσε στις υπηρεσίες των ΗΛΠΑΠ να τηρούν τις Οδηγίες και τη νομοθεσία της ΕΕ!
Η προειδοποιητική επιστολή έφθασε στην Ελλάδα στις 18 Οκτωβρίου του 2004. Η Αθήνα απάντησε ότι η σύμβαση είχε ούτως ή άλλως εκτελεστεί. Η ΕΕ απέρριψε την απάντηση της Ελλάδας και έστειλε αιτιολογημένη γνώμη στις 5 Ιουλίου 2005, καλώντας την Ελλάδα να συμμορφωθεί εντός δύο μηνών. Και η Ελλάδα απάντησε στις 13 Σεπτεμβρίου 2005, αναγνωρίζοντας την παράβαση.
Για να μην σας πολυκουράζω, με την βοήθεια της ΕΛΒΟ συνέβησαν τα ακόλουθα:
Τα 112 οχήματα που είχαν παραληφθεί επί Μαντέλη για λογαριασμό του ΗΛΠΑΠ… έβγαλαν κέρατα και μεταμορφώθηκαν σε τρόλεϊ (διότι ήσαν λεωφορεία) στο εργοστάσιο της ΕΛΒΟ.
Και τα πενήντα αρθρωτά τρόλεϊ που χρυσοπληρώσαμε για τους Ολυμπιακούς, στήθηκαν πάνω σε… σασί λεωφορείων – πάντα από την ΕΛΒΟ!
Κατόπιν τούτων, δεν αντιλαμβάνομαι για τι είδους κρατικές εταιρίες μιλάμε.
Διότι τέτοια πράγματα οι ιδιώτες δεν τα κάνουν!
http://www.elzoni.gr/
Σύμφωνα με καταγγελίες, για τις οποίες διατάχθηκε δικαστική έρευνα (που κατέληξε στο αρχείο), δόθηκαν μίζες ύψους 15 εκ ευρώ για να προτιμηθούν τα λεωφορεία της ΜΑΝ σε προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού από τον ΗΛΠΑΠ, το 2001.
Ο λόγος για την προμήθεια 140 νέων τρόλεϊ (90 κανονικών και 50 αρθρωτών) ενόψει των Ολυμπιακών του 2004, κόστους 85,9 εκ ευρώ – αχ, αυτοί οι Ολυμπιακοί, τι ωραίο όχημα διαφθοράς που έγιναν!
Στον διαγωνισμό μετείχαν 4 εταιρίες και τελικά μειοδότησε η ΕΛΒΟ, η οποία συνεργαζόταν με την Νεοπλάν, θυγατρική της ΜΑΝ με περίπου 90 εκ ευρώ.
Η επιτροπή τεχνοκρατών που είχε δημιουργηθεί στον ΗΛΠΑΠ εισηγήθηκε να απορριφθεί η προσφορά της κοινοπραξίας ΕΛΒΟ-Νεοπλάν, καθώς έλειπαν από τον φάκελο ο τιμοκατάλογος για τα ανταλλακτικά και η δεσμευτική δήλωση του διαγωνιζόμενου ότι ανελάμβανε την προμήθειά τους για είκοσι χρόνια.
Παρά την αρνητική εισήγηση η Διακομματική Επιτροπή (με τη Ν.Δ. να απέχει) έκρινε ότι η παραβίαση του άρθρου 2 της διακήρυξης δεν ήταν ουσιώδης και ανέδειξε την κοινοπραξία νικήτρια. Η συμφωνία υπεγράφη στις 23 Δεκεμβρίου 2002.
Στις αρχές του 2003 ο ανταγωνιστής προσέφυγε στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ και με ανώνυμη καταγγελία ζήτησε να διερευνηθεί ο διαγωνισμός για έλλειψη διαφάνειας.
Τον Ιούνιο 2004, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρξε κοινοτική παρέμβαση στο υπουργείο Εξωτερικών με την οποία γινόταν λόγος για παραβίαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης.
Ετέθη μάλιστα και θέμα επιστροφής των κοινοτικών πόρων. Αλλά λόγω των Ολυμπιακών η υπόθεση στις πήγε στις (ελληνικές) Καλένδες και ο ΗΛΠΑΠ παρέλαβε μια χαρά τα οχήματα.
Αργότερα, ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς παρενέβη και πάλι με έκθεση 76 σελίδων, αλλά το θέμα αντιμετωπίστηκε με μια απλή εγκύκλιο η οποία… συνιστούσε στις υπηρεσίες των ΗΛΠΑΠ να τηρούν τις Οδηγίες και τη νομοθεσία της ΕΕ!
Η προειδοποιητική επιστολή έφθασε στην Ελλάδα στις 18 Οκτωβρίου του 2004. Η Αθήνα απάντησε ότι η σύμβαση είχε ούτως ή άλλως εκτελεστεί. Η ΕΕ απέρριψε την απάντηση της Ελλάδας και έστειλε αιτιολογημένη γνώμη στις 5 Ιουλίου 2005, καλώντας την Ελλάδα να συμμορφωθεί εντός δύο μηνών. Και η Ελλάδα απάντησε στις 13 Σεπτεμβρίου 2005, αναγνωρίζοντας την παράβαση.
Για να μην σας πολυκουράζω, με την βοήθεια της ΕΛΒΟ συνέβησαν τα ακόλουθα:
Τα 112 οχήματα που είχαν παραληφθεί επί Μαντέλη για λογαριασμό του ΗΛΠΑΠ… έβγαλαν κέρατα και μεταμορφώθηκαν σε τρόλεϊ (διότι ήσαν λεωφορεία) στο εργοστάσιο της ΕΛΒΟ.
Και τα πενήντα αρθρωτά τρόλεϊ που χρυσοπληρώσαμε για τους Ολυμπιακούς, στήθηκαν πάνω σε… σασί λεωφορείων – πάντα από την ΕΛΒΟ!
Κατόπιν τούτων, δεν αντιλαμβάνομαι για τι είδους κρατικές εταιρίες μιλάμε.
Διότι τέτοια πράγματα οι ιδιώτες δεν τα κάνουν!
http://www.elzoni.gr/
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.
Ετικέτες
ΗΛΠΑΠ
